Tuesday, May 02, 2006

Απόγνωση

Σιγά-σιγά, καθώς νοιώθεις τον χρόνο να κυλά
βλέπεις γύρω σου πως ότι και αν κάνεις, όπως και να συμπεριφερθείς
τίποτα, ποτέ και πουθενά δεν νιώθεις ότι περνάς καλά.
Γιατί έτσι;
Ίσως επειδή κάηκες στη φωτιά που εσύ κάποτε άναψες.
Ίσως επειδή κάποια στιγμή ξέχασες τον εαυτό σου.
Μέτραγαν πάντοτε οι άλλοι, και πώς εσύ φαινόσουν.
Μέτραγαν πάντοτε οι στιγμές του γέλιου και της χαράς των άλλων
και όχι οι δικές σου.
Απόρρησες πολλές φορές με τον ίδιο σου το εαυτό,
ανέδειξες τη γνώση όπως την αντιλαμβανόσουν
αλλά σε έναν πόλεμο ποτέ δεν υπάρχουν κερδισμένοι.
Και να άλλαξες τη ζωή των άλλων
και να διόρθωσες μύρια κακά και άσχημα
τη δικιά σου τη ζωή και τα δικά σου τα κακά
δεν τα πρόσεξες.
Νοιώθεις μόνος σου
ανυπόμονα περιμένεις κάποια αλλαγή.
Ξέρεις ότι δεν σε βοηθά να ελπίζεις,
γιατί έτσι αδρανεις.
Ακόμα και έτσι όμως, τίποτα δεν σε ταρακουνά αρκετά
ώστε να αλλάξεις.
Μεταμορφώνεσαι, φοράς μάσκες, υποκρίνεσαι,
και αυτοί που σε καταλαβαίνουν, ειρωνικά ρωτούν αν νοιώθεις μόνος.
Άσχημο να είσαι χαμαιλέων.
Στο τέλος ακόμα και εσύ ξεχνάς ποιό είναι το πραγματικό σου πρόσωπο.
Βρίζεις, ξεσπάς, βαράς τους τοίχους, ουρλιάζεις, κλαίς
αλλά τίποτα δεν αλλάζει, γιατί απλούστατα θα περιμένεις το θαύμα σου.
Και όταν καταλάβεις πώς είναι δύσκολο να βγείς από το λούκι
στο οποίο απρόθυμα μεν αλλά αδιαμαρτύρητα δε μπήκες,
καταλαβαίνεις πως μέρα με τη μέρα, μεγαλώνεις
πως η φθορά της ηλικίας πλησιάζει απελπιστικά γρήγορα
πως ερχεται η στιγμή που δεν θα μπορείς ποτέ ξανά να σκεφτείς
αν μπορείς να γυρίσεις πίσω, γιατί πίσω πια δεν πάς.
Κάθεσαι και γράφεις όμορφα λογοπαίγνια,
αρέσει στο κόσμο να ακούει λέξεις, ακόμα και αν αυτές είναι χωρίς ουσία.
Κάθεσαι σε μια γωνία μεσα στο σκοτάδι, γονατιστός
και κοιτάς το άπειρο, παρακαλώντας για μια αλλαγή.
Η μονοτονία της καθημερινότητας σκοτώνει.
Αλλά η αναγκαστική μονοτονία σε βασανίζει περισσότερο.
Κολυμπάς στο αχανές μαύρο, πετάς, χάνεσαι
ειρωνικά οι άλλοι σε ρωτούν γιατί άλλαξες τόσο πολύ,
ενώ ξέρεις πως κατά βάθος τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Τι σημασία έχει αν ο τάφος σου είναι από χρυσό ή από μάρμαρο;

No comments: