Ξαπλώνεις δίπλα της
Βουλιάζει μες στην αγκαλιά σου
Χαϊδεύεις το ζεστό πύρινο κορμί της
Και η νύχτα προμηνύει έρωτα.
Το λιγνό και εύθραυστο κορμί της
το φωτεινό και γλυκό χαμόγελό της
το απαλό πύρηνο μαλλί της
το χρυσαφί πορσελάνινο δέρμα της.
Μες την αγκαλιά της,
δεν υπάρχει πόνος
δεν υπάρχει καταστροφή
υπάρχεις μόνο εσύ και αυτή.
Τη σφίγγεις, σε σφίγγει
κοιτάς μέσα στα μάτια της
βλέπεις το άστρο της καταγωγής σου, ώ Έλληνα θεέ...
ανοίγουν τα χείλη σου και τη φιλάς
και μετά ακολουθεί σιγή
μια ορμή σε κυριεύει και σ'αναγκάζει
να πείς αυτό που νοιώθεις
έρμαιο στο έλεος της νικήτριας
λες αυτό που ορκίστηκες να μη πείς ποτε....
"Σ'αγαπώ..."
"Σ'αγαπώ..."
Ένα δάκρυ πόνου δραπετεύει
γιατί όλη η σκηνή είναι στη φαντασία
και ξυπνάς αγκαλιάζοντας το μαξιλάρι σου
Υδρώτας, αίμα, δάκρυα...
Τα σκουπίζεις όλα με τα μακρυά μαλλιά σου
και συνεχίζεις ξύπνιος πια
την ίδια μονότονη και γνώριμη καθημερινή ημέρα.
