Η νύχτα

Από αυτό το υψόμετρο
οι ήχοι της πόλης
λιώνουν σε ένα βαρετό βρυχηθμό
σαν ένα γιγαντιαίο τέρας
που εκτοξεύει φωτία από τα ρουθούνια του

Μου μιλάει, ψυθιριστά
αλλά δεν μου λέει τίποτα
που χρειάζομαι να ακούσω

Μέχρι που ένας ήχος
διαπερνά το πέπλο της μονοτονίας
Οι κραυγές απόγνωσης για αλλαγή
με αναγκάζουν να στρέψω το βλέμα μου σ'αυτους

Η αποστολή είναι πιο σημαντική
και οι αντιπερισπασμοί δεν χωράνε
ούτε έχουν πια αξία.
Μόνο η αποστολή έχει σημασία.

Η μάσκα γλυστρά μπροστά απ'το πρόσωπο
φτερά από δέρμα απλώνονται
οι ήχοι των ανέμων προσκαλούν
η αποστολή είναι σημαντικότερη από όλα

Αυτή είναι η πόλη μου, το βασίλειό μου
Είμαι η νύχτα, η σκιά που βλέπει τα πάντα
προστάτης και εκδικητής, ο αιώνιος Λέων.
Ο βρυχηθμός μου σπέρνει τρόμο στις ένοχες καρδιές
και ελπίδα σε αυτούς ζούν, χάνουν και υπάρχουν μόνοι