Ελευθερία

Οι βασιλείς του κόσμου των ηλιθίων
είναι οι πανηλίθιοι...
οι λέξεις επαναλαμβάνονται
είτε ουρλιάζεις για βοήθεια
είτε τ'αφήνεις ν'εννοηθεί
δεν υπάρχουν πια άξιοι και ικανοί

Συγνώμη που σου μίλησα, δεν έπρεπε
τι δουλειά έχω 'γω με αυτούς
που μιλούν και διεκδικούν;

Αρρώστια της ζωής,
το αύριο δε φοβίζει,
χαράζεται στη σκιά του σήμερα
και ξύπνιοι μπορούν
και διαβάζουν τα σημάδια.

Δεν υπάρχει πίστη,
ούτε πια αξία
μα ούτε και ιδανικό.

Όταν κανείς δεν δίνει σημασία
στα δάκρυα των νέων
κοιμηθείτε παιδιά των θεών
κοιμηθείτε, ο πανηλίθιος
σας οδηγεί και σήμερα
όπως και χθές...

Όσο κι αν ο χρόνος δείχνει να περνά
κι η ώρα της κρίσης δε πλησιάζει
πόσες δοκιμασίες πρέπει να περάσω;
Πόσες στιγμές σκέψης να χαράξω;
Για πρώτη φορά στη μικρή ζωή μου
ο χρόνος δεν είναι εχθρός μου.
Δεν ξέρω τι να κάνω...

Μια στιγμή!...

Η μιά σου λέξη χαράζει την αυγή
και η ματιά σου πύρινο σίδερο που τυφλώνει
ελευθερία αποζητώ στον ήχο της φωνής σου
ελευθερία από τον κόσμο αυτόν
των ηλιθίων...