Νεκρικοί Διάλογοι

Στρατιώτη!
που πολέμησες για πατρίδα
για ιδέα και ιδανικά
παράλυτος δακρίζεις
σκεπτόμενος
τη χαμένη σου νεότητα.
"Ποιά θα μ'αγαπήσει
έτσι όπως είμαι;", ρώτησε.

Στρατιώτη του Βιετνάμ
Τι αξία έχουν τα ιδανικά σου
όταν ερωτευμένος ζείς τη λύπη
νεκρός στο φώς;

Σπόνδυλοι σπασμένοι
ακίνητοι γοφοί
νεκρικοί διάλογοι
"Κι αν γυναίκας χείλη με αγγίζουν
έχασα την ικανότητα να νοιώθω
για τον πόλεμο που εσύ μητέρα μ'εστειλες
ακούς ιερή μητέρα;
Ακούς;"

Και χάθηκε στην αγκαλιά
που μίσθωσε με ένα ποσό
το έπαθλο του παλαίμαχου ήρωα
κλαίγοντας τον πήρε ο ύπνος
ελπίζοντας πως σαν ονειρευθεί
θα ονειρευθεί την κίνση
το τρέξιμο... τον έρωτα..