Ψεύτικα μικρά ανθρωπάκια
μασκαρεμένα με γραβάτε
και γυαλιστερά παππούτσια
Ψεύτικα μικρά ανθρωπάκια
σαν σκυλιά γαυγίζουν
σαν γάτες σκέπτονται
Διακόπτουν τη ροή της καθημερινής ηρεμίας
με το ψεύτικο χαμόγελο βιτρίνα της μούχλας τους
όταν η πειθώ αποτυγχάνει καταφεύγει στις απειλές
ο τρόπος που επιλέγει να επιτεθεί μέσω άλλων
αποδυκνύει τη σαθρότητα της ποιότητάς του
Σκουλίκια στη καρδιά τους
και σάπια αδυναμία ο παλμός της
θα έρθει ελπίζω η μέρα που πύρηνες ρομφαίες
θα πέσει η τυχερή ζαριά της εκδίκησης
το βασίλειο των ουρανών ανήκει στους μη επιφανειακούς
Συν αυτώ το τέλος σου θα είναι απίστευτο
σάπια η ηλικία σουκαι σάπια η γενιά σου
ψεύτικες οι φιλοδοξίες σου και κάλπικη η γνώση σου
κι αν η προσωπίδα σου ραγίσει απ' την αλήθεια
θα φανεί η νοθρώτητα του ηθικού προσώπου σου
Αυτοί που χάνονται στη κρυμμένη πραγματικότητα
και γελούν με τα καμμώματά σου ίδιοι με σένα είναι
κι αν δεν πράττουν σαν εσένα τίποτα δεν αλλάζουν
ούτε στους εαυτούς τους ούτε στο περίγυρώ τους
Ω εσύ μικρέ, ανθρωπάκι κι εσύ του καιρού σου
σκλάβε των ευθυνών και επιθυμιών σου
δούλε της ματαιόδοξίας σου η της ανύπαρκτης φιλοδοξίας σου
Σε βλέπω και γελώ ... από ψηλά
No comments:
Post a Comment