Ω Ύπνε

Ώ Ύπνε!
Πατέρα του Ονείρου, του ενύπνιου
μέσα στην ένταση του καθήκοντός σου
μη ξεχάσεις!
Χάρισέ της χάδι απαλό
και θέρμη φυσική στο στρώμα της
αντάξια της καρδιάς της

Κι αν του εφιάλτη επιρροή ή απειλή προκύψει
διώξ'τον, διώξ'τον μακρυά, πατέρα των ονείρων
κι αν χωρίς εμπόδιο περάσει και τη βρεί και τη χτυπίσει
διώξ'τον, διώξ'τον μακρυά από κοντά της

Άκου τώρα προσταγή, πατέρα κι υπηρέτη
τη μάσκα που αριστοτεχνικά δημιούργησε το παρελθόν
ραγισε και σπάσε, τώρα!
κι απ'τα σκοτάδια και τις κρυφές γωνιές της αχανής καρδιάς της
το κρυμμένο της χαμόγελο ανέδειξε, φανέρωσε!

Σαν της νύχτας το φεγγάρι η ματιά της
σαν τ'αστέρια τ'ουρανού το βλέμμα της
και εγώ είτε σαν ήλιος είτε σαν ετερόφωτος ακολουθός
παρακολουθώ και βλέπω από ψηλά
με μάτι προστάτη ή τιμωρού
φιλάω τα ξεχασμένα ονειρά της