Thursday, May 17, 2007

Θέατρο

Ξέρεις
κάθε στιγμή είναι μοναδική
δεν επιστρέφει
δε τη ξαναζείς
Η ζωή είναι μία
και σ'αυτή
μόνο ένα τραγούδι προλαβαίνεις να γράψεις
Κρίμα να την περνάς μεσα στη θλίψη
μετανοιώνοντας για αυτά που δεν έκανες
για τους φόβους που δεν καταπολέμησες
για τις αγάπες που έδιωξες
για αυτούς που δε βοήθησες
για αυτούς που μίσησες ενώ σ'αγαπούσαν
τι κρίμα να ζείς τη ζωή πνιγμένος
στο φόβο
στη θλίψη
τις τύψεις
και
τις ενοχές
Γιατί όλοι φεύγουν και μένεις πάντα τελευταίος
στη σκηνή του θεάτρου της ζωής σου
πρωταγωνιστής και κομπάρσος
και τα δυό μαζί
Παρακαλώνατας για μια ακόμα ευκαιρία
να ζήσεις τα πάντα απ'την αρχή
κι ας ξέρεις
πως πάλι τα ίδια θα 'κανες

No comments: