Saturday, February 12, 2005

Απορρία...

Τόσες λέξεις έγραψα
τόσους ήχους σου 'δειξα
τοσες φορές σε εσωσα
σε χιλιες σειρες κρύβομαι
σε 3 γλώσσες σου μιλώ

Μοναχός ο ανθρωπος πρέπει να ταράζεται
καμιά καρδια δεν αντέχει όμως τα πάντα
η μαύρη αυγή της νέας μέρας
μου προκαλεί μια έντονη αντιπάθεια

Η νύχτα υπάρχει για τους μικρούς
Η νύχτα υπάρχει για να θυμόμαστε
πως ήταν να 'σαι νεογνό

Το πρώτο πρόσωπο της μάνας
το δεύτερο του πατέρα...
αλλά ο γιός... νεκρός
Νεκρός...
Νεκρός...

Γιατί γεννήθηκε στο φώς...

No comments: