Αντιστοιχίες...

Οι άνθρωποι φωνάζουν,
τα ζώα πια ουρλιάζουν,
τα ψάρια δεν μιλούνε,
κάποια φυτά βρομούνε.

Θέλω να ξέρω το ένα χωρίς το δύο.
Θέλω να έχω το ένα μαζί με τα δύο.

Οι άνθρωποι πάντα είναι δύο.
Ένας λένε ίσον κανένας.
Αλλά και ένας ίσον θεός ή τέρας.

Του απομυθοποιημένου διαλεκτικού οντός,
του τραγελαφικού τρελού παραδείσου,
το αγγελικό πρόσωπο ενός καλοκαιρινου πουλιού,
το όνειρο που έγινε πραγματικότητα,
οι πολλοί που νόμισαν ότι είναι ο ένας.

Ποιοί θα ομιλίσουν ξανά για έργα θαυμαστά,
της ψυχής ο χώρος,
της ψυχής το μεγαλείο,
όλα αυτά εκεί μπορούν να δηιουργηθούν χειροπιαστά.

Ένας ίσον κανένας,
ή ίσον θεός ή τέρας;

Πότε θα μιλήσουν για το δύο;
Πότε θα μιλήσουν κάποιοι για τα πολλά;

Γιατί να φαγωνόμαστε σαν το σκύλο και τη γάτα,
για τον άν άρχει το ένα ή τα πολλά;

Υπάρχουν όλα και όλα είναι αρκετά!


Έλα μαζί,
εκεί μακρυά πέρα απ' τη γή
πέρα από θάλασσες και ακτές,
πέρα απο βαθιές πληγές.

Εκεί που βγαίνει τ' Απόλλωνα το άρμα του φωτός,
εκεί που υπάρχει μόνο ο λεγόμενος θεός.
Εκεί που κανείς ποτέ δεν πήγε,
κανείς ποτέ δεν ανακαλυψε.